بلاگ, سفر و طبیعت گردی, کمپ

اصول کمپینگ در طبیعت | ۷ اصل ضروری (قسمت اول)

اصول کمپینگ در طبیعت

 شنحضور در طبیعت و لذت بردن از مناظر همراه با مسئولیت‌هایی است. برای اینکه حضور ما در طبیعت هم به نفع خودمان تمام شود و هم به طبیعت آسیبی نرساند، ضروری است که اصول کمپینگ در طبیعت را یاد بگیریم و در هر سفر از آن‌ها پیروی کنیم. برای آشنایی با ۷ اصل ضروری کمپینگ در طبیعت، ادامه مطلب را بخوانید. این اصول بر اساس مشورت با زیست‌شناسان، مدیران محیط‌زیستی و دیگر طبیعت‌گردان صاحب‌نظر جمع‌آوری شده و از قدم اول سفر یعنی برنامه‌ریزی تا قدم آخر، که ترک منطقه کمپینگ است را پوشش می‌دهد.

اصل اول: برنامه‌ریزی و آماده‌سازی وسایل

وقتی شما قبل از شروع سفر با خیال راحت شروع به برنامه‌ریزی و جمع‌آوری وسایل می‌کنید، به لذت‌بخش شدن سفرتان کمک کرده‌اید. چراکه خیال‌تان راحت است که دیگر وسیله‌ای ضروری جا نمی‌ماند و همین‌طور می‌دانید که می‌توانید از ایمنی سفر خودتان مطمئن باشید: به لوازم ضروری در شرایط بحرانی توجه ویژه‌ای دارید.

برنامه‌ریزی و آماده‌سازی وسایل

نکات اولیه

 برای اطمینان از یک برنامه‌ریزی درست، لازم است که موارد زیر را با همگروهی‌هایتان درنظر بگیرید:

  • درباره قوانین، شرایط جغرافیایی و خطرات منطقه کمپینگ اطلاعات کافی جمع‌آوری کنید.
  • برای شرایط خطرناک، آب‌وهوای نامساعد و موارد اورژانسی آمادگی داشته باشید.
  • جوری برنامه سفر خودتان را بچینید که ساعت‌ها و روزهای شلوغ برخورد نکنید.
  • گروه طبیعت‌گردی خودتان را کوچک کنید. نفرات زیاد نیازمند تجهیزات بیشتری است.
  • مواد غذایی را طوری بسته‌بندی کنید که کمترین ضایعات را بعد از مصرف ایجاد کنند.
  • ترجیحاً از یک نقشه و قطب‌نما برای مسیریابی استفاده کنید تا به روش‌های سنتی مانند استفاده از پرچم و علامت‌گذاری روی صخره‌ها نیاز نداشته باشید.

۶ نکته ضروری در برنامه‌ریزی برای سفر به طبیعت

برای اینکه بتوانید بهتر از سفر خود لذت ببرید و همچنین یک برنامه عالی برای سفر داشته باشید، لازم است که موارد زیر را درنظر بگیرید.

  • اهداف و انتظارات خود را مکتوب کنید. دوست دارید در این سفر به چه دستاوردهایی برسید؟ چه مناظری را تماشا کنید؟ در کل، هدف‌تان از کمپینگ در طبیعت چیست؟ این موارد به شما کمک می‌کند تا متناسب با انتظارهایی که دارید، بهترین برنامه را بچینید.
  • مهارت‌ها و توانایی افراد را بررسی کنید. درنظر بگیرید که هر فرد از گروه شما در چه کاری بهترین است. از او به صورت تخصصی استفاده کنید تا همه‌چیز به بهترین شکل پیش برود.
  • در مورد منطقه سفر خود از افراد محلی، نقشه‌ها و طبیعت‌گردان باتجربه بپرسید و سعی کنید نکته‌ای جا نماند.
  • تجهیزات و لباس مناسب را انتخاب کنید. در برداشتن وسایل، زباله‌های تولیدی را درنظر داشته باشید تا چیزی را در طبیعت رها نکنید.
  • مسیر سفر و فعالیت‌های روزانه را جوری برنامه‌ریزی کنید که در راستای هدف‌تان از سفر و مطابق با توانایی افراد گروه باشد.
  • پس از بازگشت از سفر، خودتان را ارزیابی کنید و به خود در هر زمینه نمره بدهید. سعی کنید برای بهینه شدن سفر بعدی ایده‌پردازی کنید و موارد ضروری را برای طبیعت‌گردی‌های بعدی یادداشت کنید. می‌توانید این موارد را از طریق صفحه‌های دیجیتال خود با دیگر افراد به اشتراک بگذارید.

جدای از این موارد، یا در ذیل برخی از این عنوان‌ها، فراموش نکنید که مسائلی مثل آب‌وهوا، سختی مسیر، قوانین محلی و میزان دقیق غذای موردنیاز را باید درنظر بگیرید.

برنامه‌ریزی برای سفر به طبیعت

مزایای برنامه‌ریزی برای کمپینگ

برنامه‌ریزی و آمادگی برای سفر از چند جهت اهمیت دارد. این کار به حفظ ایمنی افراد گروه کمک کند. همچنین به شما این امکان را می‌دهد تا کمترین زباله را در مسیر تولید کنید تا بتوانید تمام آن را برگردانید. همچنین به شما این اعتمادبه‌نفس را می‌دهد که به مسیر سفر خود مسلط هستید و می‌توانید بهترین عملکرد را در هر موقعیت از خود نشان دهید.

مزایای برنامه‌ریزی برای کمپینگ

اهمیت برنامه‌ریزی برای غذا در کمپینگ

برای غذای خود در مسیر این سفر برنامه دقیق داشته باشید. میزان غذای مصرفی و بسته‌بندی مناسب هر وعده، بار شما را سبک‌تر کرده و زباله‌های تولیدی را کمتر می‌کند. همچنین مواد غذایی با کمترین نیاز به پخت‌وپز باعث می‌شود تا هیچ ردی از شما در طبیعت باقی نماند. همچنین باز کردن بسته‌بندی‌های تجاری و بسته‌بندی مجدد می‌توانید با کاهش حجم و زباله‌ای که پس از مصرف ایجاد می‌شود، کمک کند.

نمونه‌هایی از ضعف در برنامه‌ریزی

اشتباهات مختلفی در مسیر کمپینگ وجود دارد که بدون برنامه‌ریزی دقیق نمی‌توانید برای آن‌ها راه‌حلی پیدا کنید. گروهی را تصور کنید که به خیال ایجاد یک آتش کنترل‌شده در طبیعت، اجاق گازی با خود نمی‌برند. سپس به محل می‌رسند و می‌ببیند هیزم پیدا نمی‌شود. در چنین شرایطی ممکن است مجبور به صدمه زدن به طبیعت شوید چراکه در نهایت راه جایگزینی ندارید.

همچنین اگر نتوانید منطقه موردنظرتان به صورت دقیق بررسی کنید، ممکن است سفرتان با سرعت دلخواه شما پیش نرود. برای مثال ممکن است با درنظر نگرفتن شیب زیاد مسیر، سرعت گروه کمتر از تصورتان شود و زمان رسیدن به محل امن برای کمپ کردن، بیشتر از تخمین شما شود. در چنین شرایطی مجبور به کمپ کردن در نقاط نامناسب می‌شوید و حتی ممکن است خطراتی در حیات وحش شما را تهدید کند. برنامه‌ریزی غیر اصولی باعث می‌شود که در نهایت به مقصد و هدف‌تان از سفر نرسید و به جای آرامش، درگیری‌های بیشتری هم نصیب‌تان شود.

اصل دوم: سفر کردن و کمپ در مناطق مناسب

هدف اصلی از سفر به خارج از شهر، زیست در مناطق طبیعی است. اما در این روزها، نباید آسیبی به زمین یا شاخ‌وبرگ درختان وارد شود. برای رسیدن به این شرط، لازم است که از تأثیرهایی که بر طبیعت می‌گذارید، آگاهی کافی داشته باشید. آسیب‌رسانی به طبیعت در حین سفر وقتی رخ می‌دهد که شما پوشش گیاهی یک منطقه یا موجودات زنده آن محیط را از بین ببرید یا به نحوی دچار خطر کنید. بنابراین باید بدانید که پس از سفر به یک منطقه، انتخاب نقطه مناسب برای کمپینگ اهمیت بالایی دارد. با درک بهترین روش‌ها برای کمپ کردن، می‌توانید نقاط مناسب را پیدا کنید و کمترین تأثیر را روی فضاهای طبیعی بگذارید.

سفر کردن و کمپ در مناطق مناسب

نکات اولیه

رسیدن به دانش تخصصی برای کمپینگ و انتخاب محل کمپ نیازمند توجه بیشتری است. در ادامه با نکته‌هایی آشنا می‌شوید که شما را برای رسیدن به بهترین نقطه کمپینگ با کمترین اثر زیست‌محیطی، راهنمایی می‌کنند. این نکات از اصول کمپینگ در طبیعت هستند و ضروری است که آن‌ها را جدی بگیرید.

  • سطوح مناسب و بادوام برای کمپ کردن شامل مسیرهای پیاده‌روی، مکان‌های مخصوص کمپینگ، سطوح سنگی، شنی یا چمن‌های خشک است. همچنین سطوح برفی برای کمپ کردن مناسب هستند.
  • از مناطق حاشیه‌ای آبی-ساحلی ۶۰ متر فاصله بگیرید تا از دریاچه‌ها و نهرها محافظت کرده باشید.
  • درنظر بگیرید که مناطق مناسب کمپینگ را باید با تیزبینی پیدا کنید. این مناطق از پیش ساخته نشده‌اند بلکه براساس پروتکل‌هایی می‌توانید در هر منطقه آن‌ها را بیابید.

اگر به مناطق پرطرفداری می‌روید که مسافران زیادی به خود می‌بیند، موارد زیر کمک‌کننده است:

  • از مسیرهای پیاده‌روی مشخص استفاده کنید. همچنین مکان‌هایی که برای کمپینگ استفاده می‌شوند را درنظر بگیرید.
  • از مسیر پیاده‌روی خارج نشوید، حتی اگر خیس یا گل‌آلود باشد. این‌کار به حفظ پوشش گیاهی منطقه کمک می‌کند.
  • منطقه کمپینگ خودتان را کوچک نگه دارید و پراکنده نشوید. ترجیحاً در نقاطی که پوشش گیاهی ندارند، کمپ کنید.

اگر به منطقه‌ای بکر سفر می‌کنید که به اصطلاح دست‌نخورده است، موارد زیر را درنظر بگیرید:

  • نظرها را جلب نکنید. مناطق بکر را به منطقه‌ای همیشگی برای کمپینگ تبدیل نکنید و سعی کنید مسیرهایی را بروید که منجر به ایجاد یک مسیر پیاده‌روی نشوید. در یک کلام، بکر بودن محیط را حفظ کنید و افراد را تشویق به کمپینگ در این مناطق نکنید.
  • به مناطقی سفر نکنید که به تازگی کمپرهای قبلی به آن‌جا رفته‌اند. سعی کنید از انتخاب مکان‌های دست‌نخورده‌ای که به تازگی از سفر افراد دیگری اثر پذیرفته‌اند، اجتناب کنید.

اهمیت رعایت مسیرهای مشخص

اصل دوم، مرتبط است با سفر کردن به نحوی که کمترین اثر را بر طبیعت باقی بگذارد. در نتیجه ضروری است که در طبیعت‌گردی خود، به مسیرهای مشخص و جاده‌های پیاده‌روی از پیش تعیین‌شده احترام بگذارید. این مسیرها ساخته شده‌اند تا ترافیک عبور مردم از آن‌ها باشد. استفاده از این مسیرها، احتمال ایجاد مسیرهای متعدد و در نتیجه آسیب دیدن پوشش گیاهی را کاهش می‌دهد.

ضروری است که بهترین مسیر را انتخاب کنید و از انتخاب مجموعه‌ای از راه‌های پراکنده برای رسیدن به مقصد اجتناب بورزید. در عرض مسیر بمانید با حرکت زیگزاگ یا به هر نحو دیگری حتی برای میانبر زدن، وارد طبیعت و پوشش گیاهی نشوید.

برای استراحت به مکان‌هایی که تحت عنوان پناهگاه درنظر گرفته شده‌اند مراجعه کنید. درصورت پیدا نکردن پناهگاه‌ها، می‌توانید به حرکت در خارج از مسیر ادامه دهید. اما باید اصول سفر در خارج از مسیر مشخص را رعایت کنید. این موضوع در بند بعدی مورد بررسی قرار گرفته است.

مسیرهای مشخص

سفر در خارج از مسیر مشخص

ممکن است منطقه‌ای را برای کمپینگ انتخاب کنید که مسیر مشخص یا جاده خاکی ندارد. همچنین برای پیدا کردن مکان مناسب حمام یا کاوش در محیط اطراف طبیعت، نیاز دارید که وارد پوشش گیاهی شوید. در چنین مواردی، دو عامل مهم وجود دارد که اثرگذاری شما را بر زمین و محیط‌زیست افزایش می‌دهد: پوشش گیاهی و تعداد نفرات گروه. هرچه تعداد افراد بیشتر باشد، آسیب بیشتری هم به زمین و پوشش گیاهی محیط وارد می‌شود؛ از طرف دیگر تراکم پوشش گیاهی، خود تعیین‌کننده است.

اصول کمپ روی سطوح با دوام

اگر می‌خواهید کمترین اثر را روی محیط اطراف کمپ خود بگذارید، ضروری است که به موارد زیر توجه کنید. از مهم‌ترین اصول کمپینگ در طبیعت، حفظ سلامت و پاکیزگی محیط‌زیست است. برای همین اصل دوم اهمیت زیادی دارد. چراکه به‌صورت مستقیم با خود طبیعت سروکار دارد.

  • استفاده از محیط‌های توسعه‌یافته برای کمپ

اگر گزینه‌ای برای کمپ کردن در طبیعت موردنظرتان وجود دارد، سعی کنید از همان گزینه استفاده کنید. اثرات کمپینگ با کمپ کردن در یک نقطه مشخص، کاهش می‌یابد. پیش از رفتن به منطقه، از انتخاب سایت مناسب کمپ کردن و متناسب بودن آن با اندازه گروه خود اطمینان حاصل کنید.

وقتی یک منطقه کمپ را انتخاب کردید، مرزهای آن را جابه‌جا نکنید. خروج مداوم از منطقه کمپینگ باعث می‌شود تا پوشش گیاهی اطراف آن از بین رفته و ناحیه کمپینگ به مرور گسترش یابد. به این پدید خزش سایت گفته می‌شود. با اطمینان قبلی از کافی بودن اندازه سایت موردنظر برای اندازه کمپ شما، از ایجاد خزش سایت و گسترش آن در طبیعت اطراف خودداری کنید.

  • انتخاب صحیح منطقه کمپ

حتی اگر محیط مخصوصی برای کمپ در طبیعت موردنظر خود پیدا نکردید، بسیار مهم است که بتوانید بهترین نقطه را برای برپایی چادرهای خود پیدا کنید. این فرایند نیازمند درک عمیقی از اطلاعات جغرافیایی منطقه است تا بتوانید در لحظه نقطه‌های مختلف را با همدیگر مقایسه کرده و محل کمپ را براساس سطح منطقه، نوع کاربری آن و میزان آسیب‌پذیری پوشش گیاهی و خاک منطقه انتخاب کنید.

اصل سوم: دفع صحیح زباله‌ها

دفع غیراصولی زباله‌ها می‌تواند آسیب بسیار شدیدی به محیط‌زیست وارد کند. برای اینکه در این فرایند موفق باشید، لازم است که بتوانید قبل از سفر، نوع زباله‌های تولیدی را پیش‌بینی کنید و تکنیک‌های مناسب برای دفع هر نوع زباله را بیاموزید.

دفع صحیح زباله‌ها

نکات اولیه

برای اینکه بتوانید زباله‌ها را به خوبی تفکیک و دفع کنید، نیازمند رعایت یک‌سری نکته اولیه هستید. برای رعایت اصل سوم از اصول کمپینگ در طبیعت، نکات زیر را درنظر داشته باشید.

  • هر زباله تولیدی را به صورت بسته‌بندی ایجاد کنید. اجازه ندهید که حتی یک زباله کوچک هم رها شود. در پایان، حتماً محل کمپینگ و مکان‌هایی که به آن‌جا برای عکاسی یا استراحت رفت‌وآمد داشته‌اید را بررسی کنید تا زباله یا باقیمانده مواد غذایی ریخته نشده باشد. راستی! سوزندان زباله اصلاً توصیه نمی‌شود.
  • زباله‌های جامد انسانی را در حفره‌هایی که حداقل ۶۰ متر از آب و محل کمپ فاصله دارند، دفن کنید. پوشاندن حفره‌ها با خاک و گیاهان را فراموش نکنید.
  • دستمال‌های توالت را می‌توانید در حفره‌های عمیق دفن کنید یا اینکه همراه با سایر محصولات مصرفی بهداشتی، بسته‌بندی کرده و با خود از طبیعت خارج کنید.
  • برای شستشوی ظروف فاصله ۶۰ متری از حریم آبی را رعایت کنید. سعی کنید از کمترین مقدار صابون – ترجیحاً صابون‌هایی که زیست‌تخریب‌پذیر هستند و مواد شیمیایی اندکی دارند – استفاده کنید.

پسماند انسانی

از آن‌جایی که باکتری و ویروس بسیاری در زباله‌های انسانی وجود دارد، ضروری است که به شکل صحیحی دفع شوند تا از آلودگی منابع آب جلوگیری شود. می‌دانید که شیوع بیماری توسط آب و غذای آلوده بسیار سریع رخ می‌دهد و پیامدهای جبران‌ناپذیری بر اکوسیستم می‌گذارد.

بنابراین دقت کنید که دفع زباله‌های انسانی و مدفوع یکی از چالش‌های اساسی در کمپینگ است. مدیران محیط‌زیستی گزارش می‌کنند که دفع نامناسب زباله‌های انسانی، یک مشکل رایج در بسیاری از نقاط است؛ به‌طوری که در میان اصول کمپینگ در طبیعت، باید به آن اشاره شود.

ایجاد یک حفره برای دفع مدفوع یکی از روش‌های پذیرفته است که الهام‌گرفته شده از گربه‌هاست. این حفره‌ها را ترجیحاً در مکانی حفر کنید که تابش مستقیم نور خورشید را داشته باشد، چراکه به تجزیه سریع‌تر کمک می‌کند. همچنین در ناحیه‌هایی که خاک تیره دارند، تجزیه توسط ارگانیسم‌ها سریع‌تر اتفاق می‌افتد. فراموش نکنید که روی حفره را با خاک و گیاهان بپوشانید. همچنین این حفره‌ها نباید در مسیر آب حفر شوند. در زمینه دفع زباله انسانی، درنظر بگیرید که مهم‌ترین هدف شما، آلوده نشدن منابع آبی است.

زباله‌های قاعدگی مانند تامپون و پد، باید به نحو درستی بسته‌بندی شده و از طبیعت خارج شوند. دفن کردن آن‌ها اشتباه است، چراکه به سادگی تجزیه نمی‌شوند و حیوانات ممکن است به آن‌ها دسترسی پیدا کنند. راه‌حل ارزان برای بسته‌بندی تامپون، پد و حتی پوشک، استفاده از یک کیسه پلاستیکی است که امکان بسته‌شدن کامل را داشته باشد. در صورتی که از کاپ قاعدگی استفاده می‌کنید، دفع محتویات آن مشابه مدفوع انسانی است و می‌توانید با حفر یک حفره عمیق که از منابع آبی فاصله دارد، محتویات آن را در طبیعت رهاسازی کنید.

زباله‌های متفرقه

زباله‌های دیگر، از پوست میوه تا باقیمانده مواد غذایی و حتی تفاله چای، نباید در طبیعت رها شوند. این مواد زمان زیادی برای تجزیه شدن نیاز دارند و همچنین ظاهر زشتی به طبیعت می‌دهند. هر کمپر موظف است که پیش از خروج، زباله‌های خود را بسته‌بندی کرده و با خود ببرد.

برنامه‌ریزی صحیح می‌تواند تولید زباله را کاهش دهد. درنتیجه سعی کنید وعده‌های غذایی را به نحوی انتخاب کنید که کمترین زباله را ایجاد کنند. تأکید می‌کنیم که برای دفع زباله‌ها، روی سوزاندن آن حساب نکنید. زباله‌های نیم‌سوخته و دفن شده همچنان حیوانات را به خود جذب کرده و همچنین فضای کمپ را برای افراد بعدی زشت می‌سازد.

زباله‌هایی مثل ته‌سیگار، نخ ماهیگیری و کیسه‌های پلاستیکی علاوه‌بر آسیب به محیط‌زیست، می‌توانند خطرآفرین باشند و باعث آسیب به حیوانات شوند. بنابراین ضروری است که آن‌ها را جمع کنید و با خود ببرید. کیسه‌هایی را برای حمل زباله درنظر بگیرید. همچنین می‌توانید با جمع کردن زباله‌های باقیمانده از نفرات قبلی، یک مسئولیت اجتماعی را پی بگیرید و به زیباسازی و سالم‌سازی محیط کمک کنید.

جمع‌بندی قسمت اول

برای کمپینگ در طبیعت باید اصولی را رعایت کنید. در این مطلب ۳ اصل ضروری که باید درنظر بگیرید را به شما یادآور شدیم: برنامه‌ریزی صحیح، کمپ در نقطه مناسب و دفع صحیح زباله‌ها. هر کدام از این سه اصل برای اینکه کمترین صدمه را به طبیعت بزنید، مهم است. در قسمت بعدی به چهار اصل بعدی اشاره می‌کنیم: نبردن طبیعت به خانه، استفاده صحیح از آتش، احترام به حیات وحش و توجه به اعضای گروه. اگر دوست دارید یک سفر کمپینگ عالی داشته باشید، قسمت دوم اصول کمپینگ در طبیعت را هم مطالعه کنید.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *